Affetmek bir erdemdir, peki ya görmezden gelmek? Belki de "affetmek", "görmezden gelmek"in süslenmiş halidir. Birini sevdiğinde, o üzülmemesin diye daha ne kadar içten kırılman gerekir? Ve daha da ötesi, senin gösterdiğin değerin ufacık bi parçasını da ondan beklemek bencillik midir?
Kafamda deli sorular, deli gibi dolaşırlar.. Birilerini tuttum mu, diğerleri elimden kaçarlar.. Basit gibi gözüken sorunlar, içine daldın mı yolunu kaybettiğin labirentlere dönerler.. En acısı da, çıkışa ışık tutan kişinin, seni karanlığa boğan kişinin de ta kendisi olmasıdır.
Varsayımlar, farzedelimler, tahminler... Kesinliğin kaybolduğu, belirsizlik sisiyle kaplı bulanık hayatlar.. Bir yol seçersin, yolun nereye varacağını bilmeden, seyrek bir heyecanla.
Birini çok iyi tanıdığını sanırsın. Gün gelir; şartlar, zamanlar, yerler ve kişiler değişir; her koşulda gözlerindeki bakışta gelişir ve değişir.
İnsanlar değişir mi? Yoksa zaman geçtikçe yeni özellikler kazanıp eskiyenlerden kurtulurlar mı? Belki de insan gerçekten de bir makinadır sevgili La Mettrie, ancak senin anladığınla benimki çok farklı kapıları aralıyor. Benim açtığım kapı, şöyle düşüncelere açılıyor ki; İnsan, diğerlerinden etkilendiği ölçüde kendinde değişiklik yapma ihtiyacı hisseder. Eğer onun duygu ayarını bozarsanız, ağlamanın ve duyguları dışarı vurmanın kötü bir şey olduğunu öğretirseniz, duygu düğmesini de kapatmış olursunuz. Bazı insanlar vardır ki, bir insanda olabilecek en büyük değişimleri sağlarlar. Açılması en zor, kapanması da bir o kadar kolay bir düğmedir bu. Yalnız herkesin erişebileceği bir yerde değildir, çünkü bu düğme insanın kalbinde atar. Yalnızca özel kişilerin dokunabileceği bu düğme, "sevgi"nin açma-kapama tuşudur. Sevmek ve sevilmek, bir insanda olması gereken en büyük iki özellikken, zamanla ya körelirler ya da büyürler. Tabi birilerini değiştirmeye çalışmak, ne kadar iyi bir şeydir tartışılır. Sonuçta "I am What I am" kadar güzel bir söz , birini olduğu kişi için sevmek kadar güzel bir aşk, düğmelerle oynamayıp kendi ışığı için sevmek kadar güzel bir şey var mı? Tamam, belki birilerinin kalbine dokunabilecek kadar yakınsanız, o açma tuşuna basmanızda sorun yoktur. Yalnız unutmayın ki, saf bir ışıkla dolan o kalp, sizin ihanetinizle karardığı an, o düğme geri dönülemez bir şekilde kapanacaktır.
Kimsenin o düğmeyi kapatmasına izin vermemeniz dileğiyle;
Y.H
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder